Veranderde tijden
In november 2006 maakte ik vanwege een aangekondigde betoging van extreemrechts bij de aanstaande bouw van de moskee aan de Stromenweg een advertentie die pagina groot in de PZC werd geplaatst. Middelburg vóór verdraagzaamheid, tegen racisme. Een oproep aan alle Middelburgse fracties zorgde er in korte tijd voor dat de kosten werden gedeeld en álle partijen mede-ondertekenden. Op vele plaatsen in Middelburg was de advertentie zichtbaar achter het raam en vooral langs de Nieuwe Vlissingseweg – waar de optocht passeerde – was de steun groot.
Bijna tien jaar verder doe ik de Walcherse fracties een vergelijkbaar verzoek. Extreemrechtse groeperingen kondigen demonstraties aan vanwege de uitreiking van een Four Freedoms Awards aan Angela Merkel voor haar opstelling in het vluchtelingenvraagstuk. Omdat mijn achterbuurvrouw zo teleurgesteld is dat ze een ‘tegengeluid’ wil laten horen en ik het roerend met haar eens ben, besluit ik haar en een paar anderen te helpen. Eén van de manieren die we als Middelburg 21 april bedenken, is dus opnieuw die advertentie. Met veel minder resultaat overigens.
Mijn verzoek aan de fracties levert slechts een paar enthousiaste reacties op uit het Walcherse politieke circuit. Een aantal wil er over nadenken, maar de meeste partijen lijken zich niet te durven wagen aan een ‘politieke’ uitspraak. Terwijl de gevraagde uitspraak nou toch ook weer niet zo vergaand is. De vraag is om samen met ons een statement te maken dat we de vier vrijheden van de Four Freedoms Awards en daarmee de laureaten waaronder Angela Merkel ondersteunen en dat om die reden mensen in nood hier wel welkom zijn. Helaas, veel politieke partijen willen zich in de huidige tijd blijkbaar niet zo duidelijk uitspreken voor idealen als humaniteit, solidariteit en godsdienstvrijheid.
De oproep – gelukkig wel gesteund door veel organisaties en particulieren – heeft overigens nog andere consequenties. De oproep tot een applausgolf bij aankomst van de laureaten én tot het dragen van iets geels, maakt het volgens de Middelburgse burgervader klaarblijkelijk een ‘manifestatie’. In dat geval wordt een ‘demonstratievak’ toegewezen (Plein 1940 wordt ons toebedeeld) en gelden er strikte voorschriften. Middelburg 21 april heeft never-nooit-niet de bedoeling gehad om een demonstratie te organiseren en weigert beleefd. Tandenknarsend laten we in een communiqué weten dat we geen oproep meer doen om naar de Balans te komen. Steun betuigen mag op individuele titel.
Formeel heeft de burgemeester waarschijnlijk een punt. Maar het zeurderige gevoel in mijn buik is er niet minder door. Wat nou geen steun betuigen aan mensen die op het vlak van vrijheid van meningsuiting en godsdienst zulke belangrijke dingen hebben betekend? Wat nou geen positieve aandacht voor vrijwaring van gebrek en vrees? Zijn dat nu juist niet de idealen waar de Four Freedoms Awards voor staan? Er is in tien jaar tijd een heleboel veranderd. Laten we al het goede waar ons land voor stond niet door – soms misschien begrijpelijke – angst op het spel zetten…
