De wind is in de bomen, het regent op ’t Struweel. Nu zal hij weldra komen, de Zwarte Zwadderneel

Met de vergelijking van de ‘Zwarte Zwadderneel’ uit Olivier B. Bommel maakte PvdA-fractievoorzitter Peter de Doelder een knipoog naar de zwarte sneeuw scenario’s die de afgelopen jaren menigmaal in de Middelburgse gemeenteraad te horen waren. Afgelopen maandagavond was het nl. weer tijd voor de politieke beschouwingen.

De Zwarte Zwadderneel is een figuur uit de verhalen van Bommel: een volledig in het zwart geklede Calvinist, boeteprediker. Door voortdurende boetedoening wil hij de wereld verbeteren; ‘om gelukkig te worden moet men eerst de wegen der smart bewandelen’

Zijn zwakte is zijn paraplu die hem moet beschermen tegen de regen die hem steeds volgt overal waar hij komt.

Kenmerken: somberheid.

Ik heb al vaak moeten denken aan deze figuur in de voorbereiding aan raadsvergaderingen.

De financiële somberaars in onze raad, de droevige taal over nieuwe bedreigingen, de treurige motregen.

Een andere figuur uit de verhalen van Marten Toonder is professor Joachim Sickbock, die met geld dat hij afgetroggeld had van de heer Bommel (geld speelt geen rol voor een heer van stand), de roze bril uitvond. Daar doorheen kijkend werd alles mooi en positief.

Natuurlijk is het onverstandig zo tegen de gemeentelijke financiën aan te kijken, moeten we niet doen.

In relatie met het onderwerp actieve grondpolitiek kom ik tot de volgende opmerkingen:

• actieve grondpolitiek is en blijft een goeie manier om de gemeenschap maximale invloed te laten hebben op ontwikkelingen op haar grondgebied
• In Middelburg heeft dat geleid tot een door de gemeenteraad gesanctioneerd groot grondbezit
• terecht wordt een deel daarvan nu verkocht

De vraag is of het daarmee beslist noodzakelijk is, om rigoureus afscheid te nemen van de ‘actieve grondpolitiek’..
Hebben we hier niet te maken met paniekvoetbal door de raad??

Wij denken dat er ook wel wat minder paniekerig gereageerd had kunnen worden.

Dat zou de gemeente in ieder geval niet in de positie hebben gebracht waarbij ze haar eigen concurrentie bij de verkoop van bouwgrond aan het organiseren is.

Ik denk daarbij aan een figuur als Bul Super en zijn maatje Hiep Hieper, de zakenman, altijd uit op een dealtje en beroemd om uitspraken als: “Zaken zijn zaken”, “Dit is een superdeal Hiep”, en “Recht is iets kroms, wat gebogen is” en “Recht is wat de pot schaft!!”

Met het afschaffen van de ‘actieve grondpolitiek’ als adagium verliest deze gemeenschap een belangrijk wapen om ongewenste ontwikkelingen op het gebied van ruimtelijke ordening en inrichting van onze wijken en leefomgeving tegen te gaan.

Gelukkig hoeven we niet door de roze bril te kijken om ook veel positieve dingen te zien die in Middelburg plaatsvinden:

Deze raad doet unieke dingen in deze transitie van het Sociaal Domein.
Onderzoeken bij de zorgaanbieders, gebruikers van de WMO en Jeugdwet.
Dat is in NL nergens vertoond.

Ik wil het nog even hebben over de HGT, de Heroverweging Gemeentelijke Taken

We hebben als raad besloten een exercitie te doen waarbij we de taken en activiteiten van deze gemeente tegen het licht zullen houden.

Is de gemeente een onderneming gericht op winst ?? Die geen verlies mag leiden bij haar activiteiten? Die coûte que coûte een positieve balans moet hebben. Die af moet stappen van activiteiten die het algemeen belang dienen en zich moet beperken tot puur wettelijke taken ??

Of is deze gemeente een organisatie waar zijn inwoners op kunnen rekenen, betrouwbaar, zorg en ondersteuning kan krijgen als dat nodig is; medezeggenschap, een goede woonomgeving, die zorgvuldig omgaat met publiek geld, ook al valt de balans negatief uit?

Wij gaan uit van de onze waarden en zullen de voorstellen daarop beoordelen: Wat zijn die waarden??

• Bestrijding van efficiëntie denken
• Zorgen voor elkaar met elkaar
• Rem op onvrijwillige flexibilisering
• Democratisering van de publieke sector

We gaan weer een interessant jaar tegemoet, ‘als U begrijpt wat ik bedoel’